In ieder huishouden is er wel een spiegel te vinden. Het is ideaal om snel te kijken of uw haar nog goed zit. Tevens levert het hilarische filmpjes op van bijvoorbeeld katten die zich bedreigt voelen door hun eigen spiegelbeeld. De geschiedenis van spiegelglas gaat eeuwen terug en in het oude Egypte verzonnen ze een manier nog voor de mens het maken van glas ontdekte.
Een ronde schijf van koper of brons
Ver voor onze jaartelling gebruikten Egyptenaren en de Romeinen ronde schijven van koper of brons. Deze werd gepolijst tot ze blonken zodat men zich kon spiegelen. Aan deze spiegels werden vaak een handvat bevestigd. Deze techniek wordt tegenwoordig nog steeds gebruikt. Denk bijvoorbeeld aan de lachspiegels op de kermis, die worden ook van metaalplaten gemaakt. Tevens maakten de Egyptenaren en Romeinen al glasachtige spiegels, deze zagen er wel anders uit dan de spiegels die we kennen. Ze gebruikten donkere stukken ondoorzichtig obsidiaan, een natuurlijk vulkanisch glas, met een zo glad mogelijk oppervlak als spiegelglas.
Glasblazen in de Middeleeuwen
De techniek glasblazen werd omstreeks de Middeleeuwen gebruikt om een spiegel te maken. Met deze techniek werden glazen bollen gemaakt en lieten ze door middel van de glasblazerspijp de metalen door de nog gloeiend hete glazen bol lopen. Vervolgens ontstonden na het afkoelen en snijden kleine gebogen spiegels, ook wel de kwikzilverspiegels genoemd. Deze spiegels waren goed bestand tegen allerlei invloeden en stonden vier eeuwen aan de top in de spiegelindustrie. Daarentegen was het productieproces van kwikzilverspiegels lang, ingewikkeld en erg ongezond. Bijvoorbeeld de giftige kwikdampen die ontstonden bij het proces. Daarom nam in de negentiende eeuw de zilverspiegel het stokje over van de kwikzilverspiegels.
De zilverspiegel
In de negentiende eeuw deed men veel ontdekkingen op het gebied van scheikunde, waarvan de productie van spiegels ook profiteerde. Wie de eer krijgt is nog steeds een discussie van vandaag. Er zijn enkele landen die beweren de uitvinding van de zilverspiegel te hebben voortgebracht. Hoogstwaarschijnlijk is de Duitser Liebig de grondleggen van de zilverspiegel aangezien hij in 1835 een artikel publiceerde over de formule van de zilverspiegel.
Vandaag de dag productieproces spiegelglas
Tegenwoordig worden spiegels geproduceerd op een lopende band. De basis voor het maken van spiegels is floatglas, oftewel enkelglas. Het is afgeleid van het Engelse werkwoord ‘to float’ wat in het Nederlands ‘drijven’ betekend. Het wordt zo genoemd, omdat het vloeibare glas in een glasoven op een laag tin drijft. De grondstoffen voor het produceren van glas (zand, soda, kalk en glasscherven) worden bij een temperatuur van rond de 1500 graden Celsius op een bad van vloeibaar tin geleid. Door middel van diverse geleiders wordt het vloeibare glas over het tin getrokken tot de gewenste dikte. Vervolgens wordt het glas verzilverd met zilvernitraat gevolgd met het aanbrengen van een koperlaag als afscherming van de zilverlaag. Dan wordt het glas schoongespoeld, gedroogd en volgt doorharding. Hierna worden er twee laklagen aangebracht die tussendoor goed worden gedroogd. Als laatste stap laten ze het geheel afkoelen en reinigen. Tegenwoordig worden er nog steeds wereldwijd per jaar rond de 125 miljoen m² spiegels gemaakt.
Spiegelbeeld
Daar is ie dan, de spiegel! U vraagt zich dan af, hoe ontstaat dan een spiegelbeeld? Dit wordt gecreëerd door de dunne laag metaal die in de spiegel is verwerkt. Door de weerkaatsing van lichtstralen op de metalen laag wordt uw spiegelbeeld verwezenlijkt. Ten slotte is er een zwarte lak verwerkt aan de achterkant van de spiegel, de deklaag, die voorkomt dat u door de spiegel heen kijkt.